Święto Matki Bożej Gromnicznej, Dzień Życia Konsekrowanego

2. lutego, 2021Parafia, WydarzeniaMożliwość komentowania Święto Matki Bożej Gromnicznej, Dzień Życia Konsekrowanego została wyłączona

Obchodzimy dzisiaj Święto Ofiarowania Pańskiego. W polskiej tradycji jest to też Święto Matki Bożej Gromnicznej. 2 lutego przypada także Dzień Życia Konsekrowanego.

List Przewodniczącego Komisji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego na Dzień Życia Konsekrowanego
2 lutego 2021 r.

Zgromadzeni na Świętej Wieczerzy, by odnowić w sobie łaskę wiary

Umiłowani w Chrystusie Panu Bracia i Siostry!

Każdy z nas został obdarzony łaską wiary, o którą – aby jej nie utracić – musimy się troszczyć. Odpowiednie narzędzia ku temu otrzymaliśmy od Boga na Chrzcie Świętym. Czy jednak zdajemy sobie sprawę z tego, jak wielkie rzeczy dzieją się podczas tego sakramentu? Św. Ludwik M. Grignion de Montfort, autor Traktatu o prawdziwym nabożeństwie do Matki Bożej pisze, że ślubowanie chrzcielne to największe i najbardziej podstawowe zobowiązanie naszego życia wiary. Dlaczego? Dlatego, że wyrzekamy się wtedy szatana i jego pychy oraz wyznajemy wiarę w Trójjedynego Boga, w którym żyjemy, poruszamy się i jesteśmy. On, jako jedyny, ma moc skutecznie wspomagać nas w walce z otaczającym złem, tak by dojść do pełni życia w miłości. Święty Ludwik zaznacza także, że głównej przyczyny zepsucia ludzkich serc należy doszukiwać się w zapominaniu zobowiązań chrzcielnych, przy czym jedynym środkiem zaradczym wobec szerzącego się zła jest odnawianie i wypełnianie chrzcielnych obietnic.

Siostry i Bracia, Bóg pragnie, abyśmy Go bardziej znali, kochali i dzielili się Nim z innymi. Od nas jednak zależy to, w jaki sposób i kiedy otworzymy się na Jego Boskie uzdrawiające działanie, pamiętając nade wszystko o Chrzcie Świętym, podczas którego – najczęściej dzięki naszym rodzicom – oddaliśmy się pod opiekę Miłosiernego Boga. Na drodze wiary Bóg nigdy nie zostawia nas samych, daje nam przykłady świętych, pośród których szczególne miejsce zajmuje Najświętsza Maryja Dziewica i św. Józef, Jej Oblubieniec. Oni to dzisiaj zapraszają nas do wspólnego przeżycia Święta Ofiarowania Pańskiego.

Przychodzić do Światła

Święto to, zwane potocznie Świętem Matki Bożej Gromnicznej, wiąże się ściśle ze świecą, symbolem światła, które rozprasza mroki naszego życia. To Jezus jest owym ŚWIATŁEM, a Maryją Tą, która z woli Bożej przynosi JE światu. Czyż wydarzenie to nie przypomina nam znowu o naszym Chrzcie Świętym, kiedy to od Paschału – znaku Zmartwychwstałego Chrystusa – zapala się świecę, której światło, nie tylko symbolicznie, ma towarzyszyć naszemu życiu? Maryja z Józefem zapraszają nas dziś, byśmy troszczyli się o to światło i przez wytrwałą modlitwę we wspólnocie Kościoła pielęgnowali swoją więź z Jezusem. Źródłem i szczytem naszej modlitwy jest Eucharystia – Święta Wieczerza, która uzdalnia nas do trwania w jedności z Bogiem. Tylko mocą płynącą z Eucharystii możemy pokonać każdą ciemność naszego życia i przebywać nieustannie w kręgu Bożego światła.

Dziś obchodzą swoje święto osoby konsekrowane, które – jak przypomina nam św. Jan Paweł II – są znakiem i zapowiedzią świata przyszłego, w którym Jezus Chrystus, Pan uniżony i uwielbiony, ubogi i wywyższony, stanie się pełną i nieprzemijającą radością dla nas i dla naszych braci i sióstr, wraz z Ojcem i Duchem Świętym (VC 110).
Bóg wybrał niektórych z nas, by na drodze życia według ślubowanych rad ewangelicznych byli dla wszystkich znakiem przyszłego życia. Obchodząc kolejny Światowy Dzień Życia Konsekrowanego, dziękujemy Bogu za wszystkie osoby, które podjęły to powołanie.

Słuchać, by tworzyć wspólnotę

Wydarzenie, które dziś wspominamy – Ofiarowanie Pana Jezusa – dokonuje się w Świątyni, miejscu, które Bóg wybrał, aby być bliżej każdego z nas. Ona jest Jego Domem, w którym pragnie spotykać się z nami, i w ten sposób łączyć nas w jedną Bożą Rodzinę.

Przychodząc do Świątyni na Eucharystię – Świętą Wieczerzę, przychodzimy tworzyć wspólnotę wiary, nadziei i miłości. Na podobieństwo stołu, z którego spożywamy posiłki dla ciała, podczas Eucharystii Bóg staje się Pokarmem dla naszego ducha, umacnia nas od wewnątrz. To tu słuchamy Słowa Bożego i spożywamy Ciało i Krew Chrystusa. Słowo ma moc rozjaśnić ciemności naszego serca, Ciało Chrystusa umacnia nas w codziennym pielgrzymowaniu do domu Ojca, stając się Pokarmem na życie wieczne. Nie jest jednak łatwo zrozumieć tajemnicę Eucharystii i Wspólnoty Kościoła, w której Ona się dokonuje. W tym względzie – w każdym z nas – toczy się walka duchowa, która pokazuje, jak trudno wytrwać przy Słowie Bożym.

Niestety, w codzienności życia zapominamy, że Bóg chce nam towarzyszyć i chronić przed oszustwem grzechu, który zniekształca nam obraz Boga i Jego Wspólnoty. Jakże często zastępujemy Słowo Boże pustymi nowinkami czy zewnętrznymi informacjami, które zagłuszają głębię Bożego Słowa. Wtedy, gdy człowiek ulegnie pokusie zatopienia się w słowie ludzkim, zaczyna myśleć, działać i żyć wyłącznie tym, co zewnętrzne, narażając się ostatecznie na wielkie rozczarowanie i zniechęcenie życiem. Słowo Boże zaprasza nas do wejścia w przestrzeń Bożego życia. Ono sprawia, że każde wydarzenie, nawet to trudne, nabiera sensu i może nas przybliżyć do Boga i drugiego człowieka. W przestrzeni Słowa Bożego nie ma sytuacji po ludzku straconych.

Widzieć człowieka i dzielić się wiarą

Wiara, która rodzi się ze słuchania Słowa Bożego, może dojrzewać tylko we wspólnocie. Wspólnota jest przestrzenią jej wzrostu i rozwoju. To we wspólnocie, wśród ludzi można doświadczać miłości i uczyć się prawdziwie kochać. Wspólnota jest także naszą siłą, gdy słabniemy, podporą, gdy upadamy, pomaga iść do celu, gdy tracimy nadzieję. Jednym słowem, jest ona wsparciem w każdej naszej potrzebie. Począwszy od Chrztu Świętego jesteśmy włączeni we wspólnotę Kościoła i otoczeni jego modlitwą. Kościół to wspólnota Boga i ludzi, której – pomimo słabości tych drugich, bramy piekielne nie przemogą. Siłą Kościoła jest bowiem sam Bóg, to On go buduje i gdy trzeba, przeprowadza przez każdą ciemną dolinę. Dlatego we wspólnocie Kościoła wraz z psalmistą możemy wołać: zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną.

Znakiem sensu życia wspólnotowego są osoby konsekrowane. We wspólnocie swojego zgromadzenia, instytutu, we wspólnocie Kościoła czy po prostu tam, gdzie posługują, nie rozstając się ze Świątynią, przypominają nam o nieustannej obecności Boga w naszym życiu. Ich wierne trwanie na modlitwie i w pracy, w świecie doświadczonym osłabieniem więzi małżeńskich, rodzinnych i społecznych nabiera szczególnego znaczenia. Dziś wiele osób doświadcza głębokiego kryzysu wiary, inni porzucają wspólnotę Kościoła. W tej sytuacji wspólnoty zakonne stają się swego rodzaju źródłami światła w świecie pogrążonym w ciemności rozproszenia. Dzięki ich wytrwałej modlitwie możemy uczestniczyć w radosnym okrzyku Symeona: Teraz, o Panie, pozwól odejść swemu słudze w pokoju, bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów. Światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela. I my chciejmy wytrwale oczekiwać obietnicy Bożej i wierzyć, że każda ciemność prędzej czy później zostanie rozproszona światłem płynącym z zaufania Bogu i Jego Słowu.

Żyć Bożą obecnością

Osoby konsekrowane są w sposób szczególny powołane do przeżywania tajemnicy Bożej obecności na drodze wiary. W ten sposób pomagają nam właściwie rozeznawać wolę Boga w naszym życiu i przyjmować ją z przekonaniem, że Bóg pragnie dla nas wyłącznie DOBRA. Dobra, którego ostateczny kształt poznamy w wieczności. Dziękujemy dziś za siostry i braci, za dziewice konsekrowane i pustelników, za osoby żyjące w instytutach świeckich. To ich obecność sprawia, że nie czujemy się sami, towarzyszą nam oni w wielu przestrzeniach naszego życia i pomimo tego, że sami doświadczają ludzkich ułomności, chcą nam służyć i być dla nas wsparciem.

Ostatni czas, naznaczony dramatem pandemii, stał się dla wielu z nas próbą wiary, a zarazem sprawdzianem wzajemnej odpowiedzialności za siebie. W tej przestrzeni nie zabrakło obecności osób konsekrowanych, którzy spieszyli i spieszą z pomocą potrzebującym, chorym, cierpiącym, osamotnionym, ubogim i zapomnianym. Ich obecność jakże często pomaga nam odzyskać utraconą nadzieję i wiarę w to, że Bóg jest naszym Ojcem.

Zakończenie

Dziękujemy wszystkim konsekrowanym, którzy w tak różnorodny sposób towarzyszą naszej codzienności. Wiemy doskonale, jak wiele dzieł, których nie sposób tu wymienić, podejmują oni w Kościele i świecie. Niech dobry Bóg wynagradza Wasze poświęcenie i Wasz trud codziennym błogosławieństwem. Prośmy także – jak zawsze – o wierne powołania do tej szczególnej służby Bożej.

Niech św. Józef – Opiekun Jezusa, ukochany ojciec, ojciec czułości, w posłuszeństwie i w gościnności; ojciec twórczej odwagi, robotnik, zawsze w cieniu – jak nazwał Go Ojciec Święty Franciszek, ogłaszając tak niedawno Rok św. Józefa, otacza nas wszystkich swą szczególną opieką i umacnia w wierności na drodze powołania, które każdy z nas otrzymał. Bądźmy wierni Bogu, słuchając i wypełniając Jego Słowo, w czym niech nas wspomaga Maryja, Matka Boga, Matka Kościoła oraz nasza Matka.

+ Jacek Kiciński CMF

Przewodniczący Komisji
ds. Instytutów Życia Konsekrowanego
i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego KEP

Pasterka 2020

25. grudnia, 2020Parafia, WydarzeniaMożliwość komentowania Pasterka 2020 została wyłączona

W noc wigilijną o godz. 24.00 w naszym kościele parafialnym, rozpoczęliśmy uroczystą Mszą Świętą zwaną Pasterką świętowanie Uroczystości Narodzenia Pańskiego.

We Mszy Świętej uczestniczyli wierni w kościele jak i poprzez transmisje online, którzy jak pasterze chcieli pokłonić się w tę świętą Noc Nowonarodzonemu Jezusowi. Uroczystej Pasterce przewodniczył i homilie wygłosił Ksiądz Proboszcz Leszek Saczek.

Dziękujemy Panu Kościelnemu Józefowi

7. listopada, 2020Parafia, WydarzeniaMożliwość komentowania Dziękujemy Panu Kościelnemu Józefowi została wyłączona

W naszym kościele oprócz Kapłana, spotkać można było codziennie jeszcze jednego pana. Któremu nie straszne były nawałnice, upały, mrozy, zaspy i śnieżyce. On na własnych nogach  lub motorkiem drogą swą podążał, i się nie spóźnił, zawsze na czas zdążał.

Nasz kościelny, pan Józef Potrawski podjął decyzję o rezygnacji z pełnionej funkcji w naszej parafii. Swym dobrym słowem, dowcipem i niezwykłą pokorą pokazywał nam jak można być w małych rzeczach niezwykle sumiennym.

Dziękujemy Panu Józefowi Potrawskiemu oraz Jego najbliższym za 17 letnią posługę w naszej Parafialnej Wspólnocie na stanowisku Kościelnego. Bardzo dziękujemy za tę posługę pełną oddania, zaangażowania, troskę, za pracę włożoną w świątyni. Pan Józef to osoba nieodłącznie związaną z naszą parafią towarzyszył nam wszystkim w najważniejszych momentach naszego życia – tych radosnych i smutnych. Pan Józef troszczył się o każdy szczegół, wiedział gdzie znajduje się najdrobniejsza rzecz, która w danej chwili była potrzebna . To człowiek, który z pasją i oddaniem podchodził do tego co robił . Zaangażowany ponad wszystko w swoją posługę . Niech dobry Bóg błogosławi Panu oraz najbliższym, obdarza obficie wszelkimi łaskami za wszelkie dobro, obficie darzy zdrowiem i swym błogosławieństwem.

Życzymy Tobie Panie Józefie oraz Twym najbliższym wielu łask Bożych w codziennym życiu i opieki Matki Bożej.

Szczęść Boże!

Dyspensa od obowiązku uczestniczenia w Mszach św.

6. listopada, 2020Parafia, WydarzeniaMożliwość komentowania Dyspensa od obowiązku uczestniczenia w Mszach św. została wyłączona

W związku z podjętymi decyzjami przez władze państwowe o nowych obostrzeniach i kolejnym ograniczeniu ilości wiernych mogących przebywać w świątyni (1 osoba na 15 m kwadratowych) Biskup Rzeszowski udzielił wszystkim wiernym dyspensy od obowiązku uczestniczenia we Mszy Świętej w niedziele i święta nakazane. Dyspensa obowiązuje do odwołania.

Uroczystość Wszystkich Świętych inna niż zwykle

1. listopada, 2020Parafia, WydarzeniaMożliwość komentowania Uroczystość Wszystkich Świętych inna niż zwykle została wyłączona

Dziś Uroczystość Wszystkich Świętych. To święto ku czci wszystkich chrześcijan, którzy osiągnęli stan zbawienia i przebywają w niebie.

W tym roku uroczystość wyglądała inaczej, nikt nie mógł po prostu iść na cmentarz i zatrzymać się nad grobem swoich bliskich. Ale to nie znaczy, że nic nie może uniemożliwić nam świętowania ponieważ ono odbywa się przede wszystkim w sercu, bo dla zmarłych nie jest ważny kwiatek, świeczka – ważna jest szczera modlitwa…

W tym roku foto zza bram cmentarza, chyba nikt się nie spodziewał, że doczeka w swoim życiu takiego dnia Wszystkich Świętych…

Różaniec Do Granic Nieba

31. października, 2020Parafia, WydarzeniaMożliwość komentowania Różaniec Do Granic Nieba została wyłączona

Od dzisiaj 1.11  do 8.11  rozpoczyna się  „ Różaniec do Granic Nieba” – modlimy się przynajmniej raz , a najlepiej codziennie modlitwą , która można znaleźć na stronie www.rozaniecdogranic.pl  – ma to być modlitwa pokutna za wszystkie grzechy i zaniedbania przeciwko życiu.

Dekret Penitencjarii Apostolskiej na listopadowe święta

24. października, 2020Parafia, WydarzeniaMożliwość komentowania Dekret Penitencjarii Apostolskiej na listopadowe święta została wyłączona

Przez cały listopad, a nie tylko przez 8 dni od uroczystości Wszystkich Świętych, będzie można otrzymać odpust zupełny dla wiernych zmarłych. W związku z  pandemią Covid-19 Penitencjaria Apostolska wydała specjalny dekret w tej sprawie.  

Penitencjaria Apostolska zdecydowała, że aby zapewnić bezpieczeństwo wiernych w czasie epidemii, odpust zupełny dla osób nawiedzających cmentarz i modlących się za zmarłych przez poszczególne osiem dni, zwykle ustanowiony jedynie na dni od 1 do 8 listopada, może być przeniesiony na inne osiem dni listopada. Dni te, dowolnie wybrane przez poszczególnych wiernych, mogą być od siebie oddzielone. Również odpust zupełny związany z dniem 2 listopada – wspomnieniem wszystkich wiernych zmarłych dla tych, którzy pobożnie nawiedzają kaplicę lub cmentarz i odmawiają tam „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga”, może być przeniesiony na inny dzień listopada, dowolnie wybrany przez poszczególnych wiernych.

Osoby starsze, chore i ci wszyscy, którzy z poważnych powodów nie mogą opuścić domu, na przykład ze względu na zakazy gromadzenia się licznych wiernych w miejscach świętych, będą mogli uzyskać odpust zupełny, jeśli tylko będą się łączyć duchowo z wiernymi, którzy pobożnie nawiedzają miejsca święte oraz jeśli wykluczą wszelkie przywiązanie do jakiegokolwiek grzechu i mają intencję – kiedy to tylko będzie możliwe – spełnić trzy zwyczajne warunki (spowiedź sakramentalna, Komunia eucharystyczna i modlitwa w intencjach Ojca Świętego). Te osoby, aby uzyskać odpust zupełny powinny odmówić pobożnie modlitwy za zmarłych przed obrazem Pana Jezusa lub Najświętszej Maryi Panny (na przykład jutrznię i nieszpory z oficjum Liturgii godzin za zmarłych, Różaniec, Koronkę do Bożego Miłosierdzia i inne modlitwy za zmarłych bliskich ich sercu); podjąć medytacyjną lekturę jednego z fragmentów Ewangelii z liturgii za zmarłych lub też wypełnić uczynki miłosierdzia poprzez ofiarowanie Bogu swoich cierpień.

Penitencjaria Apostolska zwróciła się jednocześnie do kapłanów z prośbą, aby „oddali się z gorliwością i wielkodusznością celebracji Sakramentu Pokuty i udzielali Komunii Świętej chorym”.

Komunikat Kurii Diecezjalnej w Rzeszowie dn 18.X 2020r.

17. października, 2020Parafia, WydarzeniaMożliwość komentowania Komunikat Kurii Diecezjalnej w Rzeszowie dn 18.X 2020r. została wyłączona

W związku z aktualną sytuacją związaną z epidemią koronawirusa biskup rzeszowski Jan Wątroba udzielił dzisiaj dyspensy od obowiązku uczestnictwa w mszach świętych.

Kogo obejmuje dyspensa od niedzielnych mszy św.?

Osoby chore, starsze i zagrożone nie mają obowiązku uczestniczenia we mszy świętej w niedziele i święta nakazane.

Co oznacza skorzystanie z dyspensy?

Skorzystanie z dyspensy oznacza, że nieobecność na mszy we wskazanym czasie nie jest grzechem. Jednocześnie Kościół zaleca, aby osoby korzystające z dyspensy trwały na osobistej i rodzinnej modlitwie.

• Wszyscy mają obowiązek respektować ograniczenia dotyczące liczby wiernych mogących przebywać w danej świątyni.
• Osoby zdrowe, które pozostają aktywne zawodowo i wypełniają swoje obowiązki w dni powszednie, co do zasady nie są zwolnione z obowiązku uczestnictwa we mszy świętej w niedziele i święta.
• Wierni, którzy z różnych przyczyn nie są w stanie spełnić obowiązku niedzielnego (np. z powodu zbyt małej liczby miejsc dostępnych w kościele), powinni postarać się uczestniczyć w Eucharystii w dzień powszedni lub przynajmniej poświęcić odpowiednią ilość czasu na adorację eucharystyczną.
• Przy wykonywaniu posługi liturgicznej lub duszpasterskiej wszyscy duchowni są zobowiązani do przestrzegania rygorów sanitarnych (dbałość o czystość i dezynfekcję dłoni, konfesjonałów i innych miejsc sprawowania sakramentów, zasłanianie ust i nosa przy bezpośrednim, dłuższym kontakcie z wiernymi).

Dodatkowo w komunikacie znajdują najnowsze przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z 16 października 2020 r.

• W strefie żółtej w kościele może przebywać 1 osoba na 4 metry kw. całkowitej powierzchni, nie licząc osób sprawujących kult oraz osób posługujących (ministranci, organista, kościelny itp.);
• W strefie czerwonej – 1 osoba na 7 metrów kw. na tych samych zasadach, co powyżej;
• W kościele wierni mają zachowywać dystans 1,5 m osoba od osoby oraz zakrywać usta i nos (z wyjątkiem sprawujących kult);
• Osoby biorące udział w nabożeństwie poza kościołem (na zewnątrz) mają obowiązek zachować dystans 1,5 m oraz zakrywać usta i nos.  Liczba uczestników nie jest ograniczona;
• Przepisy te obowiązują także przy pogrzebach, ślubach oraz na cmentarzach;
• Liczba osób mogących uczestniczyć w zebraniach została ograniczona do 10 w strefie czerwonej i do 20 w strefie żółtej. Dlatego przy prowadzeniu zajęć z większymi grupami (katecheza, grupa duszpasterska) należy skorzystać z kościoła, jeśli na to pozwalają okoliczności i przy zachowaniu norm dotyczących ilości osób w kościele.

Odpust w naszej Parafii

22. sierpnia, 2020Parafia, WydarzeniaMożliwość komentowania Odpust w naszej Parafii została wyłączona

W sobotę, 22 sierpnia br. w Uroczystość Matki Bożej Królowe Świata nasza wspólnota przeżywała odpust parafialny.

Eucharystii przewodniczył ks. Adam Lechwar, a w koncelebrze brali udział ks. Władysław Depa, proboszcz z sąsiedniej parafii Miłosierdzia Bożego oraz nasz proboszcz ks. Leszek Saczek. W swojej homilii ks. Adam podkreślił rolę Maryi w zbawczym dziele Jezusa Chrystusa oraz zwrócił uwagę na istotę maryjności w świecie współczesnym.

Odpust parafialny jest doroczną uroczystością rodziny parafialnej związaną ze świętem patronalnym parafii lub kościoła. Dzień odpustu jest związany z możliwością uzyskania daru duchowego jakim jest odpust zupełny czyli darowanie wszystkich kar doczesnych za popełnione grzechy. Przez grzech bowiem zaciągamy winę wobec Boga i ponosimy karę, która ma pomóc przezwyciężyć zło jaki grzech w nas posiał i wyrządził. Karę można odpokutować w doczesności np. przez uczynki pokutne, uczynki miłosierdzia, inne dobre uczynki czy modlitwy.

Dziękujemy wszystkich Parafianom i  Gościom za wspólną modlitwę. Szczęść Boże!

Relacja wideo