Duchowa adopcja w pytaniach i odpowiedziach

Co to jest duchowa adopcja?
Jest to modlitwa w intencji dziecka za-grożonego zabiciem w łonie matki. Trwa 9 miesięcy i polega na codziennym odmawianiu jednej tajemnicy różańcowej – radosnej, bolesnej lub chwalebnej (Ojcze nasz i 10 Zdrowaś Maryjo) oraz specjalnej modlitwy w intencji dziecka i jego rodziców. Do modlitwy można też (ale nie trzeba) dołączyć indywidualne dobre postanowienia, uwzględniając potrzeby swej duszy (może to być np. ograniczenie lub rezygnacja z nałogów, złych nawyków) i realne możliwości.

Jak zrodziła się duchowa adopcja?
Powstała po objawieniach w Fatimie, stając się odpowiedzią na wezwanie Matki Bożej do modlitwy różańcowej, pokuty i zadośćuczynienia za grzechy, które najbardziej ranią Jej Niepokalane Serce. W 1987 r. została przeniesiona do Polski. Pierwszy ośrodek duchowej adopcji powstał przy kościele oo. paulinów w Warszawie. Stąd rozprzestrzenia się ona na kraj i poza jego granice.

Kto może podejmować duchową adopcję?
Każdy bez wyjątku. Osoby świeckie, duchowni, mężczyźni, kobiety, ludzie w każdym wieku. Duchową adopcję mogą też – pod opieką rodziców – podejmować dzieci.

Czy duchową adopcję można podejmować ponownie?
Tak – oczywiście pod warunkiem, że się wypełniło poprzednie zobowiązania.

Czy trzeba za każdym razem składać przyrzeczenia? Tak.

Czy można adoptować więcej niż jedno dziecko?
Nie, duchowa adopcja za każdym razem dotyczy jednego dziecka.

Czy jest grzechem, jeżeli danego dnia zapomni się odmówić modlitwę?
Zapomnienie nie jest grzechem. Grzechem jest świadome i dobrowolne zlekceważenie składanego Bogu przyrzeczenia.

Czy przerywa się duchową adopcję, gdy zaniedbało się modlitwę przez dłuższy czas?
Długa przerwa (miesiąc, dwa) przerywa duchową adopcję. Należy wtedy ponowić przyrzeczenie i starać się je dotrzymać. W wypadku krótkiej przerwy można duchową adopcję kontynuować, przedłużając modlitwę o opuszczone dni.

Czy duchową adopcję mogą podejmować osoby żyjące w związkach niesakramentalnych, rozwiedzione?
Tak. Jak wspomniano wyżej duchową adopcję może podjąć każdy, niezależnie od swej osobistej sytuacji życiowej, pod warunkiem, że czyni to z dobrą intencją.

Czy duchową adopcję mogą podejmować również osoby, które mają na sumieniu grzech zamordowania poczętego dziecka – rodzice, lekarze, osoby, które do tego namawiały?
Tak. Jest to wręcz wskazana forma wynagrodzenia, oczywiście przy założeniu, ze osoby te żałują popełnionego zła.

Czy przyrzeczenia duchowej adopcji muszą być składane w formie uroczystej, wyłącznie w kościele w obecności kapłana?
Wskazane jest, by przyrzeczenia były składane w kościele, z udziałem kapłana, ale można je złożyć także prywatnie.

W jaki sposób można złożyć przyrzeczenia prywatnie?
Wystarczy odczytać formułę przyrzeczenia (podajemy ją poniżej) i od tego momentu przez kolejnych dziewięć miesięcy odmawiać codziennie jedną tajemnicę różańca oraz modlitwę w intencji dziecka i rodziców. Aby uniknąć pomyłek dobrze jest zapisać datę rozpoczęcia i zakończenia modlitwy.

Formuła przyrzeczenia duchowej adopcji

Najświętsza Panno, Bogurodzico Maryjo, wszyscy Aniołowie i Święci. Wiedziony(a) pragnieniem niesienia pomocy w obronie nienarodzonych, ja, …………………………………………. postanawiam mocno i przyrzekam, że od dnia ……… roku, w święto/uroczystość …………………………………. biorę w duchową adopcję jedno dziecko, którego imię jedynie Bogu jest wiadome, aby przez dziewięć miesięcy każdego dnia modlić się o uratowanie jego życia oraz o sprawiedliwe i prawe życie po urodzeniu. Tymi modlitwami będą: jedna tajemnica różańca, moje dobrowolne postanowienia i modlitwa, którą dziś po raz pierwszy odmówię.

Panie Jezu, za wstawiennictwem Twojej Matki, Ma-ryi, która urodziła Cię z miłością, oraz za wstawien-nictwem św. Józefa, człowieka zawierzenia, który opiekował się Tobą po narodzeniu, proszę Cię w in-tencji tego nie narodzonego dziecka, które duchowo adoptowałem, a które znajduje się w niebezpieczeń-stwie zagłady. Proszę, daj rodzicom miłość i odwagę, aby swoje dziecko pozostawili przy życiu, które Ty sam mu przeznaczyłeś. Amen.

/kp/