Liturgia Wielkiego Piątku upamiętnia tajemnicę naszego zbawienia: Męki i Śmierci Chrystusa. Na drzewie krzyża zawisło zbawienie świata – Jezus, który na swoje ramiona wziął grzechy nas wszystkich. Z ran Jezusa wypłynęła krew i woda. Są one niczym strumienie łaski, które rozlewają się na cały świat, zanurzając wszystkich ludzi w zdroju miłosierdzia.

Zgodnie z tradycją pierwszych wieków, w Wielki Piątek Kościół nie sprawuje Eucharystii. Nabożeństwo Wielkopiątkowe rozpoczyna się Liturgią Słowa, w której naczelne miejsce zajmuje opis Męki Pańskiej. Po homilii następuje wyjątkowo uroczysta modlitwa powszechna, w której staramy się nie zapomnieć o nikim, bo wszystkich obmyła drogocenna Krew Jezusa przelana na krzyżu.

Punktem szczytowym całej liturgii jest adoracja Krzyża i wspólna Komunia święta. Zgodnie ze zwyczajem na zakończenie nabożeństwa, Ciało Jezusa Chrystusa, które na zawsze pozostanie gwarancją naszego wyzwolenia z niewoli grzechu i śmierci, zostanie uroczyście przeniesione do Grobu. Z sercem pełnym uwielbienia przychodźmy do Pana, który samego siebie wydał dla naszego zbawienia.