Wydarzenia

Rezurekcja 4 kwietnia 2021

4. kwietnia, 2021Parafia, WydarzeniaMożliwość komentowania Rezurekcja 4 kwietnia 2021 została wyłączona

 
Procesji, jak również Mszy św. rezurekcyjnej przewodniczył ks. proboszcz Leszek Saczek.

Dziękujemy wszystkim którzy w jakikolwiek sposób przyczynili się do uświetnienia okresu Triduum Paschalnego. Szczęść Boże!

 
Relacja wideo

Wielka Sobota 3 kwietnia 2021

3. kwietnia, 2021Parafia, WydarzeniaMożliwość komentowania Wielka Sobota 3 kwietnia 2021 została wyłączona

Wielka Sobota, jest dniem żałoby, ciszy i oczekiwaniem na Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa.
Dla Apostołów był to dzień największej próby. Liturgia sprawowana w Wielką Sobotę nie jest typową Mszą, gdyż oprócz Liturgii Słowa i Liturgii Eucharystycznej mamy w niej jeszcze Liturgię Światła i Liturgię Chrzcielną. Na zewnątrz kościoła kapłan święci ogień, od którego następnie zapala się Paschał.
Dalsza część liturgii paschalnej to czytania przeplatane psalmami. Przypominają one całą historię zbawienia, poczynając od stworzenia świata, przez wyjście Izraelitów z niewoli egipskiej, proroctwa zapowiadające Mesjasza aż do Ewangelii o Zmartwychwstaniu Jezusa.
Kapłan dokonuje także poświęcenia wody.

Wigilia Paschalna w naszym kościele odbyła się o godz. 19:00

 
Relacja wideo

Święcenie pokarmów 3 kwietnia 2021

3. kwietnia, 2021Parafia, WydarzeniaMożliwość komentowania Święcenie pokarmów 3 kwietnia 2021 została wyłączona

Tradycyjnie w Wielką Sobotę święcone są pokarmy w koszyczku wielkanocnym.
W tym roku, po raz kolejny z powodu epidemii, święta wiążą się z ograniczeniami i restrykcjami dlatego pobogosławienie i poświęcenie odbyło się przy naszym kościele.

 

MODLITWA:

W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.

Wszyscy żegnają się i odpowiadają:

Amen.

Ojciec rodziny lub przewodniczący zapala świecę umieszczoną na stole i mówi:

Chrystus zmartwychwstał. Alleluja.

Wszyscy odpowiadają:

Prawdziwie zmartwychwstał. Alleluja.

W czasie kiedy jest nam dane gromadzić się na wspólny posiłek wielu naszych bliźnich przeżywa cierpienia związane z epidemią, jaka nas dotyka. Wielu utraciło swoich bliskich. Nie każdy może zasiąść z bliskimi do stołu, tak jak my – pozostają na służbie dla innych. Ich wszystkich polećmy Bogu we wspólnej modlitwie.

Wszyscy wypowiadają modlitwę: Ojcze nasz…

Następnie ojciec rodziny lub przewodniczący wypowiada słowa modlitwy błogosławieństwa:

Panie Jezu, ty w dzień przed męką i śmiercią poleciłeś apostołom przygotować wieczerzę, w dniu zmartwychwstania zasiadłeś do stołu ze swoimi uczniami. Prosimy Cię pozwól nam z wiarą przeżywać Twoją obecność wśród podczas wielkanocnego posiłku.

Chlebie żywy, który zstąpiłeś z nieba i dajesz życie światu, pobłogosław + ten chleb i wszelkie świąteczne pieczywo na pamiątkę chleba, którym nakarmiłeś słuchających Ciebie na pustkowiu.

Chryste, nasze życie i zmartwychwstanie, pobłogosław + te jajka, znak nowego życia, abyśmy dzieląc się nimi, mogli się także dzielić wzajemną radością z tego, że jesteś z nami. Otwórz nasze oczy i serca na potrzebujących, cierpiących z powodu panujące epidemii i tych, którzy naśladując Ciebie, służącego potrzebującym, walczą o zdrowiei życie innych. Pozwól nam wszystkim dojść do wiecznej uczty w domu Ojca, gdzie żyjesz i królujesz na wieki wieków.

Wszyscy: Amen.

 

Wielki Piątek 2 kwietnia 2021

2. kwietnia, 2021WydarzeniaMożliwość komentowania Wielki Piątek 2 kwietnia 2021 została wyłączona

Wielki Piątek jest drugim dniem Triduum Paschalnego – dramatycznym dniem sądu, męki i śmierci Chrystusa.

Jest to jedyny dzień w roku, kiedy nie jest sprawowana Msza św. W kościołach odprawiana jest
Liturgia Męki Pańskiej. Rozpoczyna się ona procesją, podczas której panuje cisza. Następnie, gdy kapłan dochodzi do stopnia Ołtarza kładzie się krzyżem na posadzkę, a służba liturgiczna i wierni klękają na obydwa kolana i modlą się chwilę w ciszy. Następnie następuje Liturgia Słowa, po wygłoszonej Liturgii Słowa rozpoczynamy Adorację Krzyża. Ksiądz odsłania kolejno trzy ramiona krzyża. Na zakończenie następuje przeniesienie w uroczystej procesji Najświętszego Sakramentu do Bożego Grobu.

Relacja wideo

Wielki Czwartek 1 kwietnia 2021

1. kwietnia, 2021Parafia, WydarzeniaMożliwość komentowania Wielki Czwartek 1 kwietnia 2021 została wyłączona

Wielki Czwartek w kościołach odprawiana jest tyko jedna Msza Wieczerzy Pańskiej, która rozpoczyna Triduum Paschalne i zarazem kończy okres Wielkiego Postu.

Wielki Czwartek to dzień ustanowienia dwóch sakramentów; Kapłaństwa i Eucharystii. Wspominamy, a zarazem upamiętniamy Ostatnią Wieczerzę, jaką Chrystus spożywał ze swymi Apostołami w ostatnią noc przed męką. W tym dniu po odśpiewanym hymnie „Chwała na wysokości Bogu” podczas którego biją wszystkie dzwonki i dzwony, miłe dźwięki milkną a zastępują je drewniane kołatki. Po liturgii Eucharystycznej i rozdaniu Komunii św. następuje przeniesienie w uroczystej procesji Najświętszego Sakramentu z tabernakulum do przygotowanego wcześniej miejsca, zwanego Ciemnicą.

Msza św. w naszej parafii odbyła się o godz.18:00, którą sprawował proboszcz ks. Leszek Saczek w asyście Liturgicznej Służby Ołtarza. Na początku Eucharystii Pani Krystyna Cholewiak złożyła ks. proboszczowi w imieniu parafian życzenia z okazji Dnia Kapłaństwa.

Relacja wideo

Wielki Czwartek-ustanowienie sakramentów Eucharystii i Kapłaństwa

1. kwietnia, 2021Parafia, WydarzeniaMożliwość komentowania Wielki Czwartek-ustanowienie sakramentów Eucharystii i Kapłaństwa została wyłączona

Wielki Czwartek, pamiątka Wieczerzy Pańskiej, stawia nam przed oczy Jezusa, Sługę “posłusznego aż do śmierci”, który ustanowił Eucharystię i Sakrament Kapłaństwa jako najwyższy znak swojej miłości. Jest to dzień doniosły i święty dla całego Kościoła, który dziękuje za dar Eucharystii oraz na nowo uświadamia sobie łaskę kapłańskiego powołania. W tym dniu pragniemy podziękować Chrystusowi za dar kapłaństwa. Kapłaństwo jest powołaniem szczególnym: “I nikt sam sobie nie bierze tej godności, lecz tylko ten, kto jest powołany przez Boga” (Hbr 5, 4).

 

 

Niedziela Palmowa 28 marca 2021

28. marca, 2021Parafia, WydarzeniaMożliwość komentowania Niedziela Palmowa 28 marca 2021 została wyłączona

Niedziela Palmowa otwiera Wielki Tydzień, czas bezpośrednio poprzedzający Święta Wielkanocne.
W tym dniu wspominany jest uroczysty wjazd Jezusa do Jerozolimy, poprzedzający jego mękę i śmierć na krzyżu. Na każdej Mszy św. święcimy palmy,  słuchamy opisu Męki Pańskiej.

 

Relacja wideo

Wielki Tydzień w czasie epidemii

26. marca, 2021Parafia, WydarzeniaMożliwość komentowania Wielki Tydzień w czasie epidemii została wyłączona

Kuria Diecezjalna w Rzeszowie w cotygodniowych komunikatach poinformowała duszpasterzy o nowych restrykcjach dotyczących dopuszczalnej liczby wiernych w kościołach oraz przekazała wskazania dotyczące celebracji liturgicznych w Wielkim Tygodniu.

25 marca 2021 r. Kuria Diecezjalna w Rzeszowie przekazała księżom informacje o obowiązujących od 27 marca do 9 kwietnia 2021 r. restrykcjach związanych z dopuszczalną liczbą wiernych w kościołach – 1 osoba na 20 metrów kwadratowych powierzchni.

W związku z ograniczoną możliwością udziału wiernych w nabożeństwach parafie są proszone o przygotowanie transmisji on-line, zwłaszcza transmisji liturgii Wielkiego Tygodnia.

W komunikatach pojawiła się też prośba o odpowiedzialne zachowanie wiernych i duszpasterzy, aby nie narażać siebie i innych na zakażenie.

Kanclerz Kurii Diecezjalnej przypomniał także o dyspensie od obowiązku uczestniczenia we Mszach św. w niedziele i święta nakazane, której Biskup Rzeszowski udzielił wszystkim wiernym 5 listopada 2020 r.

Główną zmianą w nabożeństwach Wielkiego Tygodnia będzie ograniczona liczba ich uczestników, a także pewne uproszczenia, aby ograniczyć kontakt i przemieszczanie się wiernych.

W Niedzielę Palmową zaleca się użycie uproszczonej formy obrzędów „Pamiątki wjazdu Chrystusa do Jerozolimy” bez procesji z palmami poza kościołem.

W Wielki Czwartek Mszę Krzyżma w katedrze rzeszowskiej będą sprawować tylko dziekani lub wicedziekani, księża pracujący w instytucjach diecezjalnych oraz księża przeżywający w 2021 r. srebrny lub złoty jubileusz kapłaństwa, a nie jak dotychczas wszyscy księża z diecezji. Nie będzie również tradycyjnej pielgrzymki Liturgicznej Służby Ołtarza i scholii do katedry.

Podczas Mszy Wieczerzy Pańskiej należy pominąć obrzęd obmycia nóg.

W Wielki Piątek w Liturgii Męki Pańskiej podczas adoracji Krzyża Świętego tylko przewodniczący liturgii może dokonać oddania czci przez pocałunek. Pozostali mogą adorować Krzyż Święty przez przyklęknięcie lub skłon z zachowaniem odpowiedniej odległości. W okresie epidemii zakazuje się adoracji przez całowanie i dotykanie krzyża.

Osoby odprawiające dziewięć pierwszych piątków miesiąca (w kwietniu wypada w Wielki Piątek), które nie będą mogły uczestniczyć w Liturgii Męki Pańskiej i przyjąć Komunii św. wynagradzającej, nie przerywają w ten sposób pierwszopiątkowej praktyki i będą mogły ją kontynuować w kolejnym miesiącu.

Aby umożliwić jak największej liczbie wiernych adorację Chrystusa Eucharystycznego w Ciemnicy i Grobie Pańskim z zachowaniem limitów osób mogących przebywać jednocześnie w kościele, powinno się wydłużyć czas otwarcia świątyń dla wiernych.

Błogosławieństwo pokarmów w Wielką Sobotę zaleca się urządzać na placach przykościelnym lub w innych stosownych miejscach na zewnątrz, a nie wewnątrz kościołów. Należy przypominać uczestnikom błogosławieństwa o zachowaniu odpowiedniego odstępu i obowiązku noszenia maseczek ochronnych.

Procesje rezurekcyjne po Wigilii Paschalnej albo w poranek Wielkanocny mogą się odbywać tylko na terenie kościelnym. (tn)

Rozpoczęliśmy Wielki Post

17. lutego, 2021Parafia, WydarzeniaMożliwość komentowania Rozpoczęliśmy Wielki Post została wyłączona

Środą Popielcową rozpoczęliśmy 40-dniowy okres przygotowania do Świąt Paschalnych. 
Tradycyjnym obrządkiem tego dnia było  posypanie głów wiernych przez kapłana popiołem na znak kruchości ludzkiego życia .

Popielec jest pierwszym dniem Wielkiego Postu, w czasie którego wierzący powinni pamiętać o spełnianiu trzech praktyk, jakimi są modlitwa, post i jałmużna, będące esencją życia katolickiego.

W WIELKIM POŚCIE W NASZYM KOŚCIELE ODPRAWIANE BĘDĄ NABOŻEŃSTWA:

DROGA KRZYŻOWA – piątek o godz. 17.30
GORZKIE ŻALE – niedziela o godz. 15.00

Relacja wideo

Święto Matki Bożej Gromnicznej, Dzień Życia Konsekrowanego

2. lutego, 2021Parafia, WydarzeniaMożliwość komentowania Święto Matki Bożej Gromnicznej, Dzień Życia Konsekrowanego została wyłączona

Obchodzimy dzisiaj Święto Ofiarowania Pańskiego. W polskiej tradycji jest to też Święto Matki Bożej Gromnicznej. 2 lutego przypada także Dzień Życia Konsekrowanego.

 

List Przewodniczącego Komisji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego na Dzień Życia Konsekrowanego
2 lutego 2021 r.

Zgromadzeni na Świętej Wieczerzy, by odnowić w sobie łaskę wiary

Umiłowani w Chrystusie Panu Bracia i Siostry!

Każdy z nas został obdarzony łaską wiary, o którą – aby jej nie utracić – musimy się troszczyć. Odpowiednie narzędzia ku temu otrzymaliśmy od Boga na Chrzcie Świętym. Czy jednak zdajemy sobie sprawę z tego, jak wielkie rzeczy dzieją się podczas tego sakramentu? Św. Ludwik M. Grignion de Montfort, autor Traktatu o prawdziwym nabożeństwie do Matki Bożej pisze, że ślubowanie chrzcielne to największe i najbardziej podstawowe zobowiązanie naszego życia wiary. Dlaczego? Dlatego, że wyrzekamy się wtedy szatana i jego pychy oraz wyznajemy wiarę w Trójjedynego Boga, w którym żyjemy, poruszamy się i jesteśmy. On, jako jedyny, ma moc skutecznie wspomagać nas w walce z otaczającym złem, tak by dojść do pełni życia w miłości. Święty Ludwik zaznacza także, że głównej przyczyny zepsucia ludzkich serc należy doszukiwać się w zapominaniu zobowiązań chrzcielnych, przy czym jedynym środkiem zaradczym wobec szerzącego się zła jest odnawianie i wypełnianie chrzcielnych obietnic.

Siostry i Bracia, Bóg pragnie, abyśmy Go bardziej znali, kochali i dzielili się Nim z innymi. Od nas jednak zależy to, w jaki sposób i kiedy otworzymy się na Jego Boskie uzdrawiające działanie, pamiętając nade wszystko o Chrzcie Świętym, podczas którego – najczęściej dzięki naszym rodzicom – oddaliśmy się pod opiekę Miłosiernego Boga. Na drodze wiary Bóg nigdy nie zostawia nas samych, daje nam przykłady świętych, pośród których szczególne miejsce zajmuje Najświętsza Maryja Dziewica i św. Józef, Jej Oblubieniec. Oni to dzisiaj zapraszają nas do wspólnego przeżycia Święta Ofiarowania Pańskiego.

Przychodzić do Światła

Święto to, zwane potocznie Świętem Matki Bożej Gromnicznej, wiąże się ściśle ze świecą, symbolem światła, które rozprasza mroki naszego życia. To Jezus jest owym ŚWIATŁEM, a Maryją Tą, która z woli Bożej przynosi JE światu. Czyż wydarzenie to nie przypomina nam znowu o naszym Chrzcie Świętym, kiedy to od Paschału – znaku Zmartwychwstałego Chrystusa – zapala się świecę, której światło, nie tylko symbolicznie, ma towarzyszyć naszemu życiu? Maryja z Józefem zapraszają nas dziś, byśmy troszczyli się o to światło i przez wytrwałą modlitwę we wspólnocie Kościoła pielęgnowali swoją więź z Jezusem. Źródłem i szczytem naszej modlitwy jest Eucharystia – Święta Wieczerza, która uzdalnia nas do trwania w jedności z Bogiem. Tylko mocą płynącą z Eucharystii możemy pokonać każdą ciemność naszego życia i przebywać nieustannie w kręgu Bożego światła.

Dziś obchodzą swoje święto osoby konsekrowane, które – jak przypomina nam św. Jan Paweł II – są znakiem i zapowiedzią świata przyszłego, w którym Jezus Chrystus, Pan uniżony i uwielbiony, ubogi i wywyższony, stanie się pełną i nieprzemijającą radością dla nas i dla naszych braci i sióstr, wraz z Ojcem i Duchem Świętym (VC 110).
Bóg wybrał niektórych z nas, by na drodze życia według ślubowanych rad ewangelicznych byli dla wszystkich znakiem przyszłego życia. Obchodząc kolejny Światowy Dzień Życia Konsekrowanego, dziękujemy Bogu za wszystkie osoby, które podjęły to powołanie.

Słuchać, by tworzyć wspólnotę

Wydarzenie, które dziś wspominamy – Ofiarowanie Pana Jezusa – dokonuje się w Świątyni, miejscu, które Bóg wybrał, aby być bliżej każdego z nas. Ona jest Jego Domem, w którym pragnie spotykać się z nami, i w ten sposób łączyć nas w jedną Bożą Rodzinę.

Przychodząc do Świątyni na Eucharystię – Świętą Wieczerzę, przychodzimy tworzyć wspólnotę wiary, nadziei i miłości. Na podobieństwo stołu, z którego spożywamy posiłki dla ciała, podczas Eucharystii Bóg staje się Pokarmem dla naszego ducha, umacnia nas od wewnątrz. To tu słuchamy Słowa Bożego i spożywamy Ciało i Krew Chrystusa. Słowo ma moc rozjaśnić ciemności naszego serca, Ciało Chrystusa umacnia nas w codziennym pielgrzymowaniu do domu Ojca, stając się Pokarmem na życie wieczne. Nie jest jednak łatwo zrozumieć tajemnicę Eucharystii i Wspólnoty Kościoła, w której Ona się dokonuje. W tym względzie – w każdym z nas – toczy się walka duchowa, która pokazuje, jak trudno wytrwać przy Słowie Bożym.

Niestety, w codzienności życia zapominamy, że Bóg chce nam towarzyszyć i chronić przed oszustwem grzechu, który zniekształca nam obraz Boga i Jego Wspólnoty. Jakże często zastępujemy Słowo Boże pustymi nowinkami czy zewnętrznymi informacjami, które zagłuszają głębię Bożego Słowa. Wtedy, gdy człowiek ulegnie pokusie zatopienia się w słowie ludzkim, zaczyna myśleć, działać i żyć wyłącznie tym, co zewnętrzne, narażając się ostatecznie na wielkie rozczarowanie i zniechęcenie życiem. Słowo Boże zaprasza nas do wejścia w przestrzeń Bożego życia. Ono sprawia, że każde wydarzenie, nawet to trudne, nabiera sensu i może nas przybliżyć do Boga i drugiego człowieka. W przestrzeni Słowa Bożego nie ma sytuacji po ludzku straconych.

Widzieć człowieka i dzielić się wiarą

Wiara, która rodzi się ze słuchania Słowa Bożego, może dojrzewać tylko we wspólnocie. Wspólnota jest przestrzenią jej wzrostu i rozwoju. To we wspólnocie, wśród ludzi można doświadczać miłości i uczyć się prawdziwie kochać. Wspólnota jest także naszą siłą, gdy słabniemy, podporą, gdy upadamy, pomaga iść do celu, gdy tracimy nadzieję. Jednym słowem, jest ona wsparciem w każdej naszej potrzebie. Począwszy od Chrztu Świętego jesteśmy włączeni we wspólnotę Kościoła i otoczeni jego modlitwą. Kościół to wspólnota Boga i ludzi, której – pomimo słabości tych drugich, bramy piekielne nie przemogą. Siłą Kościoła jest bowiem sam Bóg, to On go buduje i gdy trzeba, przeprowadza przez każdą ciemną dolinę. Dlatego we wspólnocie Kościoła wraz z psalmistą możemy wołać: zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną.

Znakiem sensu życia wspólnotowego są osoby konsekrowane. We wspólnocie swojego zgromadzenia, instytutu, we wspólnocie Kościoła czy po prostu tam, gdzie posługują, nie rozstając się ze Świątynią, przypominają nam o nieustannej obecności Boga w naszym życiu. Ich wierne trwanie na modlitwie i w pracy, w świecie doświadczonym osłabieniem więzi małżeńskich, rodzinnych i społecznych nabiera szczególnego znaczenia. Dziś wiele osób doświadcza głębokiego kryzysu wiary, inni porzucają wspólnotę Kościoła. W tej sytuacji wspólnoty zakonne stają się swego rodzaju źródłami światła w świecie pogrążonym w ciemności rozproszenia. Dzięki ich wytrwałej modlitwie możemy uczestniczyć w radosnym okrzyku Symeona: Teraz, o Panie, pozwól odejść swemu słudze w pokoju, bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów. Światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela. I my chciejmy wytrwale oczekiwać obietnicy Bożej i wierzyć, że każda ciemność prędzej czy później zostanie rozproszona światłem płynącym z zaufania Bogu i Jego Słowu.

Żyć Bożą obecnością

Osoby konsekrowane są w sposób szczególny powołane do przeżywania tajemnicy Bożej obecności na drodze wiary. W ten sposób pomagają nam właściwie rozeznawać wolę Boga w naszym życiu i przyjmować ją z przekonaniem, że Bóg pragnie dla nas wyłącznie DOBRA. Dobra, którego ostateczny kształt poznamy w wieczności. Dziękujemy dziś za siostry i braci, za dziewice konsekrowane i pustelników, za osoby żyjące w instytutach świeckich. To ich obecność sprawia, że nie czujemy się sami, towarzyszą nam oni w wielu przestrzeniach naszego życia i pomimo tego, że sami doświadczają ludzkich ułomności, chcą nam służyć i być dla nas wsparciem.

Ostatni czas, naznaczony dramatem pandemii, stał się dla wielu z nas próbą wiary, a zarazem sprawdzianem wzajemnej odpowiedzialności za siebie. W tej przestrzeni nie zabrakło obecności osób konsekrowanych, którzy spieszyli i spieszą z pomocą potrzebującym, chorym, cierpiącym, osamotnionym, ubogim i zapomnianym. Ich obecność jakże często pomaga nam odzyskać utraconą nadzieję i wiarę w to, że Bóg jest naszym Ojcem.

Zakończenie

Dziękujemy wszystkim konsekrowanym, którzy w tak różnorodny sposób towarzyszą naszej codzienności. Wiemy doskonale, jak wiele dzieł, których nie sposób tu wymienić, podejmują oni w Kościele i świecie. Niech dobry Bóg wynagradza Wasze poświęcenie i Wasz trud codziennym błogosławieństwem. Prośmy także – jak zawsze – o wierne powołania do tej szczególnej służby Bożej.

Niech św. Józef – Opiekun Jezusa, ukochany ojciec, ojciec czułości, w posłuszeństwie i w gościnności; ojciec twórczej odwagi, robotnik, zawsze w cieniu – jak nazwał Go Ojciec Święty Franciszek, ogłaszając tak niedawno Rok św. Józefa, otacza nas wszystkich swą szczególną opieką i umacnia w wierności na drodze powołania, które każdy z nas otrzymał. Bądźmy wierni Bogu, słuchając i wypełniając Jego Słowo, w czym niech nas wspomaga Maryja, Matka Boga, Matka Kościoła oraz nasza Matka.

+ Jacek Kiciński CMF

Przewodniczący Komisji
ds. Instytutów Życia Konsekrowanego
i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego KEP